Disneyland, waar dromen uitkomen!

Disneyland, een pretpark waar ik voor het eerst kwam toen ik 13 jaar was. Vanaf toen ben ik er al ongeveer 15 keer geweest en elke keer voel ik mij er weer kind, wat een magisch park is het. Dit jaar heb ik mijn man voor zijn verjaardag een abonnement gekocht, voor het gemak ook meteen een voor ons meisje en mij, want alleen gaan is vast niet zo leuk. Afgelopen jaar zijn we dan ook al twee keer daar geweest, maar het werd tijd voor nog een keer. Wat het nu nóg leuker maakte dan alle andere keren dat ik daar ben geweest was dat ons meisje jarig was en dus als birthdaygirl door het park kon rennen.

Dinsdag vertrokken we, maar twee uur later dan gepland wat voor ons doen best mee viel en tegen half vier kwamen we aan in het park. Bij het parkeren viel ons de drukte enorm mee, dus dat zou in het park ook wel zo zijn. Helaas, het was redelijk druk. Wat hadden we ook anders verwacht in de herfstvakantie.

We hadden het geluk dat alles in Halloweenthema was. Dit had ik nog niet eerder gezien. Overal (in het hoofdpark) zag je de pompoenen en poppen in Halloweenkostuum, er was een Halloweenparade en er kwamen spookgeluiden uit de speakers. Dit allemaal op een leuke, kinderlijke manier.

We begonnen ons avontuur in de Disney Studio’s, uiteraard wilden we weer naar Ratatouille, want deze 3D attractie is echt geweldig. Je begeeft je in een karretje in een restaurant en keuken en overal kom je ratten tegen. Dat wilden we deze keer dus weer meemaken dus hoppa, ondanks de wachttijd van 60 minuten, gingen we de rij in. We waren bijna binnen toen we hoorden dat er een defect was en de attractie ging sluiten. Arghhh dan baal je wel even, vooral als je al zo lang in de rij staat, maar het mocht de pret niet drukken, dus we gingen naar Crush Coaster, dit is een achtbaan die enorm snel gaat met vele bochten, en je bevindt je onder water samen met Nemo en Dory. We gingen weer met frisse moed in de rij staan en je raadt het misschien al, na 45 minuten wachten hoorden we wederom dat er een defect was en de attractie werd gesloten. Dit was ons nog nooit gebeurd en we baalden behoorlijk. Zonde van de tijd dat je daar bent, maar ach er was nog genoeg leuks te doen. Wat ook nog ontzettend leuk was, was dat een vriendinnetje van ons meisje ook in het park was. Daar moest ze uiteraard even mee in een attractie!

Na de overweldigende eindshow met spectaculair vuurwerk en schitterende Disneyliedjes vertrokken we naar ons logeeradres. Normaal hebben we altijd een goedkoop hotelletje, maar omdat ons meisje jarig was had ik iets duurder geboekt, een Chambre d’hotes. In het pikkedonder, door de mist en langs donkere achter-af-weggetjes kwamen we aan bij het adres. We werden welkom geheten door de man des huizes, op zijn blote voeten en in joggingbroek. Onze kamer en badkamer lag aan hun woonkamer. Je zat dus letterlijk bij de mensen thuis. Nu houden wij sowieso al niet van ergens logeren (behalve een hotel) en dan ook nog eens bij vreemden, hm dat vonden we maar raar. Je had het gevoel dat je heel rustig moest doen omdat ze alles zouden horen. We hadden een gewone slaapkamer waar twee bedden stonden. Zowel de badkamer als de slaapkamer waren enorm koud, van isolatie hadden ze volgens ons nog nooit gehoord. In ieder geval, we hadden prima geslapen en de dag erna mochten we aanschuiven voor het ontbijt. De gastvrouw,- en man waren wel erg vriendelijk, dat scheelde weer. We kregen ons ontbijt in de, veel te koude, serre met een veel te sterke kop koffie. Als beleg kregen we boter en jam….meer niet. Met toch een redelijk gevulde buik vertrokken we weer naar Disneyland. Maar niet voordat we ons meisje uitgebreid hadden toegezongen voor haar verjaardag en zij haar cadeautjes had uitgepakt.

In het park aangekomen besloten we om nog een poging te wagen bij Ratatouille, dus we schoven weer aan in de wachtrij die weer zo’n uur zou duren. We stonden net een paar minuten toen dochterlief zei dat ze moest plassen.

Dus hop de rij uit, plassen en weer terug. We stonden 45 minuten te wachten toen dochterlief ineens zei dat ze moest poepen en het écht niet langer meer kon volhouden. Man zou wachten en wij snel naar de wc. Op het moment toen we op de wc zaten hoorden we dat de omgeving geëvacueerd ging worden en iedereen dus weg moest. Zit die kleine net lekker te poepen, moet je ook nog eens snel weg. Ineens hoor ik manlief zeggen dat de medewerkers iedereen in paniek verzocht om weg te gaan, wéér konden we Ratatouille niet in. Er leek wel een vloek op die attractie te zitten, je kunt je voorstellen dat we dat dag erna besloten om hier niet meer in te gaan.

Er was wel een nieuwe voorstelling “Mickey and the Magician” en daar waren we enorm nieuwsgierig naar. Onze nieuwsgierigheid werd op een zeer positieve manier bevredigd, want wat was het geweldig. Verschillende films inclusief de liedjes (waaronder Frozen en Beauty and the Beast) werden op het toneel gespeeld. Ons meisje heeft haar ogen uitgekeken en haar papa en mama ook.

Vroeger liepen de Disneyfiguren gewoon door het park en kwam je ze overal tegen. Tegenwoordig is dat anders. Je moet nu in de rij staan om een handtekening te krijgen van een figuur of op de foto te gaan. De meeste keren laten we ze links liggen, maar Knabbel en Babbel zijn zó favoriet bij ons meisje dat we voor hun wel in de rij wilden staan. Na een tijdje was ze aan de buurt en mocht ze gaan knuffelen. Toen man vertelde dat ons meisje ook nog eens jarig was die dag was, werden Knabbel en Babbel enorm enthousiast. Ze sprongen, dansten en knuffelde ons meisje kapot. Ze straalde, ze straalde zo ongelooflijk. Het was schitterend, het ontroerde mij zo enorm. Je kunt je voorstellen dat toen ons meisje haar verjaardagscadeautje mocht uitzoeken zij knuffels koos van Knabbel en Babbel.

De laatste dag dat we in het park waren was het vreselijk druk, wachtrijen van 1,5 uur en overal maar dan ook overal waren mensen. We besloten daarom om vroeg naar huis te gaan, we hadden het al leuk zat gehad en onze benen waren moe. Geen definitief afscheid natuurlijk, want onze jaarkaart is nog een half jaar geldig.

Disneyland, het was weer geweldig en dromen komen daar inderdaad uit. Tot heel snel!

Liefs Miertje

 

Ben jij ook al eens in Disneyland geweest?