Op de barricaden voor de juf!

Het einde van het derde schooljaar van mijn meisje loopt bijna af. Een jaar waarin ze heeft leren lezen, schrijven en rekenen en waar ze een ontzettende groei heeft doorgemaakt. Wat ben ik trots op haar! Het was wel een bewogen jaar hoor. Ik schreef al eerder dat het begin van het schooljaar niet leuk was voor mijn meisje, maar dat was het niet alleen. Groep 3 heeft in één jaar tijd al drie verschillende (vaste) juffen gehad. Niet bepaald handig voor kinderen die in een belangrijk jaar zitten. Maar nu komt het, ook de juf die ze nu hebben mag het schooljaar niet afmaken. Na verschillende contracten te hebben gehad, is de kans zeer groot dat zij na 30 juni niet meer als juf werkzaam zal zijn in hun groep 3. Dat betekent dat de laatste drie weken voor de vakantie, de kinderen een vervanger krijgen, dat de juf het jaar niet samen met haar kinderen mag afsluiten en dat onze kinderen hun vierde (!) juf in één jaar tijd krijgen.

Wij ouders zijn het daar niet mee eens en gaan op de barricaden staan voor Juf Desi en onze kinderen!
De missie van Stichting Kindante (overkoepelende organisatie van de basisschool Loedoes):

“Het kind staat centraal in zijn ‘leren leren’ en ‘leren leven’. Dat doen wij door het ontwikkelen, samenbrengen, inzetten en benutten van talenten! “

Juf Desi is zo’n talent, ze is een lieve, betrokken, goede leerkracht en we zijn boos dat dit talent niet meer mag worden ingezet en benut. Dit is voor niemand gunstig, voor de juf niet en ook voor onze kinderen niet.

Omdat wij ouders dit niet zomaar kunnen en willen laten gebeuren hebben wij ons samengepakt en een whatsappgroep aangemaakt om samen te kijken wat we hieraan zouden kunnen doen. Wat ongelooflijk gaaf om te zien dat zoveel ouders meedoen, dat zoveel ouders zich willen samenpakken. Alleen dat al is geweldig om te zien. Op woensdag hadden we besloten dat de kinderen vrijdag t-shirts gaan aandoen met de tekst “Juf Desi moet blijven”. Uiteraard wilden we ook iets “constructievers”doen en hebben een gesprek aangevraagd met de directie.

Vandaag was het dan zo ver, de actiedag! Om 8:30 uur verzamelden de kinderen met t-shirts zich voor het schoolplein en toen we compleet waren zijn we gezamenlijk de klas in gelopen. De kinderen scandeerden op het schoolplein al: “JUF DESI MOET BLIJVEN!” en zo ging het door tot in de klas. Prachtig om al die trotse, blije koppies te zien en al helemaal prachtig om te zien hoe juf Desi reageerde. Overrompeld en zichtbaar emotioneel door haar kinderen, die voor háár opkomen. Ik mag heus wel toegeven dat het mij ook emotioneerde (wat emotioneert mij niet :P), maar met zoveel ouders en kinderen besloot ik die emoties maar gewoon lekker binnen te laten.
Uiteraard volgde hierna een fotomomentje, terwijl de kinderen bleven roepen, springen en spelen.

Dit alles bleef niet onopgemerkt en de directrice kwam eens kijken wat er hier allemaal aan de hand was. Dat was natuurlijk meteen duidelijk en hét geschikte moment om een gesprek met haar aan te vragen. Ondanks dat ze aangeeft dat zij ook op de barricaden staan en naar oplossingen zoeken, willen we toch dit gesprek aangaan. Niets doen voelt niet goed, want het kan en mag niet zo zijn dat onze kinderen (en de juf) de dupe worden van een beleid dat er voor zorgt dat onze kinderen geen continuïteit hebben. Het kan en mag niet zo zijn dat kinderen vier juffen in één jaar hebben, het kan en mag niet zo zijn dat ze de laatste drie weken niet met hun geliefde juf mogen afsluiten.

Overigens is er één simpele oplossing, geef de juf een vast contract! Want zoals Stichting Kindante zelf al schreef zetten ze talenten in en willen deze ook benutten!

Ik wil nog even een citaat uit het beleid van Kindante schrijven:”…keuzen die wij maken als medewerker en als team zijn gebaseerd op de mogelijkheden en behoeften van kinderen. Belangrijk hierbij is dat we regels, cao’s en wetten zien als een HULPMIDDEL en niets als doel. Waar het in het belang van kinderen is, moeten we de grenzen opzoeken. Hoe minder regels, hoe beter het is, onder de voorwaarde dat we ons wel houden aan die regels.”
Het mag duidelijk zijn dat het niet in het belang van het kind is om 4 juffen in één jaar te hebben en net voor het einde van het schooljaar nog even een vervanger in te zetten. En wat mooi dat ze schrijven dat de cao een hulpmiddel is en geen doel, dat geeft ruimte toch?

 

Volgende week is het gesprek met de directie en wat er ook gebeurt en wat er ook uitkomt, wij blijven tot het einde strijden en op de barricaden staan, voor onze kinderen, maar ook absoluut voor juf Desi, want dat verdienen ze!

Liefs Miertje